Schwerin

Schwerin

[szwerị:n] ,

m. w północnej części Niemiec, na Pojezierzu Meklemburskim, nad jez. Schwerin;

stolica kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie. Przemysł maszyn. (wyposażenie statków), elektrotechniczny (kable), drzewny (meble), chem., spoż. (gł. mleczarski), materiałów budowlanych, poligraficzny; węzeł kol. i drogowy; wyższa szkoła pedag. (w zamku), szkoła inżynierska; siedziba urzędów, instytutów; ośr. kult.; muzeum (w zamku); got. katedra (2. poł. XIII–pocz. XV w., wieża 1888–92), malowidła ścienne (przed poł. XIV w.), przyległy krużganek (ok. 1400); neorenes. zamek (1843–57, G.A. Demmler, F.A. Stüler, G. Semper) z pozostałościami terakotowej dekoracji (1553–55, S. von Düren) w skrzydle wschodnim oraz renes. kaplicą (1560–63, J.B. Parr) i barok. parkiem (poł. XVIII w.) z rzeźbami B. Permosera; 2 ratusze (XVII w., przebudowa XVIII w. i 1835), 2 kościoły (1708–11 i 1792), pałace (XVIII w.), zamek myśliwski (po 1790), domy (XVI–XIX w.).

Schwerin, kaplica Cornaro. Nieznany malarz, XVII w., widok kaplicy Cornaro z ołtarzem św. Teresy wykonanym przez G.L. Berniniego, Schwerin, musum