Sarbiewski Maciej Kazimierz, Sarbievius, ur. 24 II 1595, Sarbiewo k. Płońska, zm. 2 IV 1640, Warszawa,
poeta i teoretyk literatury, jezuita;
Sarbiewski Maciej Kazimierz
Encyklopedia PWN
pisał wyłącznie w języku łac.; 1622–25 na studiach w Rzymie (1623 uwieńczony laurem poet. przez papieża Urbana VIII), 1627–33 profesor kolegium jezuickiego w Wilnie; od 1625 kaznodzieja nadworny Władysława IV Wazy; w poezji S. katol. wizja świata (Lyricorum libri IV 1632, z winietą P.P. Rubensa) łączyła się z mistrzowskim opanowaniem formy horacjańskiej, co zyskało mu eur. sławę i przydomek Horacy chrześcijański; w pracach teoretycznolit. sformułował program lit. baroku: De perfecta poesi... (wyd. z przekładem pol. O poezji doskonałej 1954) oraz Praecepta poetica (wyd. z przekładem pol. Wykłady poetyki 1958); Poemata omnia (wyd. 2 1911); wybór przekładów pol. Liryki... (1980); Poezje wybrane (1986).
