Saratów, Sarạtow,
m. w Rosji, na pr. brzegu Wołgi (Zbiornik Wołgogradzki); stolica obwodu saratowskiego.
Saratów
Encyklopedia PWN
zał. 1590 jako strażnica chroniąca szlak wołżański przed najazdami koczowników; po przeniesieniu 1674 na obecne miejsce ośr. handlu solą i rybami; od 1780 stol. namiestnictwa, od 1797 — guberni; w XIX w. rozwój przemysłu (1828 pierwsza w Rosji fabryka wyrobów tytoniowych, potem młyny, zakłady metal. i warsztaty kol.); po 1852 siedziba katol. biskupów tyraspolskich, zw. saratowskimi; od 1928 stol. kraju, od 1936 obwodu. Duży ośr. przem. i kult.-nauk. Powołża; rozwinięty przemysł maszyn. (obrabiarki, łożyska toczne, maszyny budowlanych), elektrotechniczny, chem., rafineryjny, metal., lotn., materiałów budowlanych, szklarski (wielki ośr. produkcji szkła techn.), drzewny, skórz., spoż. (młynarski); ważny węzeł komunik.; port lotn.; 12 wyższych szkół (m.in. uniw. zał. 1909, politechnika); teatr dram. (od 1803); muzea, m.in. N. Czernyszewskiego; sobór (pocz. XIX w.), budowle z poł. XIX–pocz. XX w., m.in. gmachy muzealne.
