Samanidzi
 
Encyklopedia PWN
Samanidzi,
irańska dynastia sunnicka panująca 819–1005 we wschodniej i środkowej Persji oraz w Transoksanii.
Założyciel dynastii, Saman, otrzymał od kalifa abbasydzkiego w zarząd 4 prowincje: Samarkandę, Ferganę, Szasz i Herat, którymi zarządzali później jego wnukowie; potomek Samana, Ismail I (892–907), po pokonaniu Safarydów (900), stworzył półautonomiczne państwo w Transoksanii i Chorasanie, ze stol. w Bucharze; państwo Samanidów miało słabo scentralizowaną feudalnie strukturę; gł. miasta, Buchara i Samarkanda, były ośr. kultury (rozkwit poezji perskiej, filozofii, nauki, sztuki); od poł. X w. władza Samanidów słabła i w końcu X w. państwo ich uległo tur. Ghaznawidom i Karachanidom.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia