Saitō Mokichi
 
Encyklopedia PWN
Saitō
[saito:]
Mokichi, właśc. Moriya Mokichi, ur. 14 V 1882, prefektura Yamagata, zm. 25 II 1953, Tokio,
japoński poeta, krytyk literacki i eseista, z zawodu lekarz psychiatra;
wiersze tanka zaczął tworzyć zainspirowany twórczością Masaoki Shiki; brał żywy udział w życiu lit., jednocześnie studiując psychiatrię, później prowadząc praktykę lekarską; od debiutanckiego zbioru Shakkō [‘czerwony blask’] (1913) wydał 17 tomów tanka, także studia literaturoznawcze i kryt. (Tanka shasei-no setsu ‘teoria odwzorowywania życia w poezji tanka’ 1929); pogłębił zasadę shasei [‘odwzorowywanie życia’] Masaoki, uznając, iż nie powinna się ograniczać do realist. opisów, lecz sięgać do istoty życia i natury ludzkiej; stworzył własny styl liryki sugestywnej i bogatej emocjonalnie, w późniejszym okresie bardziej refleksyjnej i wyważonej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia