Safarewicz Jan
 
Encyklopedia PWN
Safarewicz Jan, ur. 9 II 1904, Dźwińsk (ob. Daugavpils), zm. 9 IV 1992, Kraków,
językoznawca;
od 1937 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego; od 1945 czł. PAU, od 1958 — PAN; liczne prace z historii języka łac., języków klas., indeuropeistyki, językoznawstwa ogólnego, m.in.: Le rhotacisme latin (1932), Études de phonétique et de métrique latines (1936), Gramatyka historyczna języka łacińskiego (1950), Studia językoznawcze (1967); Zarys historii języka łacińskiego (1986).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia