Sade Donatien Alphonse François
 
Encyklopedia PWN
Sade
[sad]
Donatien Alphonse François de Wymowa, markiz, ur. 2 VI 1740, Paryż, zm. 2 XII 1814, Charenton,
pisarz francuski.
Utwory Sade’a, stanowiące próbę psychol. analizy dewiacji seksualnych (sadyzm), cechuje „filozofia rozpaczy”, negacja Boga, uznanie natury z jej anomaliami i bezkarnym czynieniem zła; wielokrotnie więziony za skandale obyczajowe; liczne powieści, m.in.: Justyna, czyli Nieszczęścia cnoty (1791, wyd. pol. 1987), Niedole cnoty (1930, wyd. pol. 1972), 120 dni Sodomy... (t. 1–3 1931–35, wyd. pol. 1992); nowele, m.in. zbiór Zbrodnie miłości (1800, wybór pol. 1971) i wybór pol. w 2 t.: cz. 1 Małżonek ukarany..., cz. 2 Prezydent w pole wywiedziony (oba 1987); dramaty; dziennik.
Bibliografia
J. ŁOJEK Wiek markiza de Sade, Lublin 1973;
P. KLOSSOWSKI Sade mój bliźni, Warszawa 1992.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia