Rzewuski Wacław Piotr
 
Encyklopedia PWN
od 1752 hetman polny kor., 1773–74 hetman w. kor., od 1778 kasztelan krak.; początkowo rzecznik umiarkowanych reform, 1764 polemizował z S. Konarskim w obronie liberum veto; podczas sejmu 1767 za sprzeciwianie się uchwaleniu praw dla dysydentów wywieziony na rozkaz N.W. Repnina do Kaługi (uwolniony 1773); w swej siedzibie w Podhorcach miał własny teatr nadworny; klasycyst. komedie obyczajowe (Natręt 1759) i tragedie z dziejów Polski (Żółkiewski 1758), liryki, traktat wierszem O nauce wierszopiskiej (1762); pisma polit.; Zabawki wierszopiskie i krasomówskie (1762), Tragedie i komedie (1962).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia