Rylski Maksym, ur. 19 III 1895, Kijów, zm. 24 VII 1964, tamże,
ukr. poeta, historyk literatury, folklorysta;
Rylski Maksym
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
od 1943 czł. Akad. Nauk Ukr. SRR, od 1958 — Akad. Nauk ZSRR; 1943–46 przewodniczący Związku Pisarzy Ukr. SRR; początkowo tworzył pod wpływem symbolizmu fr. i ros.; uprawiał gł. lirykę pejzażową i miłosną (m.in. zbiór wierszy Pid osinnimy zoriamy 1918); mistrz sonetu; w latach 20. był jednym z przedstawicieli ukr. poezji neoklas. (zbiór Kriź buriu i snih 1925 i in.); później sięgał po motywy polit., społ. i patriotyczne; poematy refleksyjne; prace z zakresu teorii literatury, językoznawstwa, folklorystyki ukr.; wybitny tłumacz poezji fr., ros. i pol., m.in. przekł. utworów J. Słowackiego, Pana Tadeusza A. Mickiewicza (1928); 1949 otrzymał nagrodę pol. Pen Clubu; pol. przekł. w antologii Stu trzydziestu poetów (1957).
