Ruś Czarna,
historyczna nazwa ziem między Prypecią, górnym Niemnem i dolną Berezyną;
Ruś Czarna
Encyklopedia PWN
dzielnica Rusi Kijowskiej, a od XII w. Litwy; obejmowała ziemie późniejszego woj. nowogródzkiego i południową część trockiego; po rozbiorach Polski (1772, 1792 i 1795) w Rosji; 1919–IX 1939 w Polsce, następnie zajęta przez ZSRR (deportacje ludności pol. i litew.); po okupacji niem. 1941–44 od 1945 południowo-zachodnia część w Białorus. SRR, a od 1991 w Białorusi.
