Rousseau Henri
 
Encyklopedia PWN
Rousseau
[rusọ]
Henri Wymowa, właśc. Henri-Julien-Félix Rousseau, zw. Celnikiem (Le Douanier), ur. 21 V 1844, Laval, zm. 2 IX 1910, Paryż,
malarz francuski;
samouk, jeden z gł. przedstawicieli sztuki naiwnej; 1871–84 pracował jako celnik w Paryżu, później poświęcił się malarstwu; od 1886 wystawiał swe prace; malował gł. sceny figuralne (Bryczka ojca Juniet 1908), często o wymowie alegor. (Wojna 1894), portrety, pejzaże, kompozycje fantastyczno-egzotyczne (Zaklinaczka wężów 1907) oraz kwiaty; Rousseau łączył wnikliwą obserwację codzienności z zadziwiającą fantazją, piękną kolorystykę z uproszczonym rysunkiem; skomponował również 2 wodewile: Zemsta rosyjskiej sierotyOdwiedziny wystawy (1889); sztuka Rousseau zwróciła uwagę artystów, krytyków i kolekcjonerów na malarstwo nieprofesjonalne. Popierali go m.in. G. Apollinaire i P. Picasso, wysoko cenili surrealiści.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Rousseau Henri, Ślub, 1905 — Musée de l'Orangerie, Paryżfot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia