Rothenburg ob der Tauber

Rothenburg ob der Tauber

[rọ:tnburk op d:^r tạ^ubə^r] ,

m. w południowej części Niemiec, nad rz. Tauber (dopływ Menu), w kraju związkowym Bawaria. Osada wymieniana w X w.; 1172 prawa miejskie; od 1274 wolne miasto Rzeszy; zniszczone 1525 podczas wojny chłopskiej i 1631 w okresie wojny trzydziestoletniej; 1802 przyłączone do Bawarii.

— 11,0 tys. mieszk. (2009). Prawa miejskie 1172; 1274 wolne miasto Rzeszy; zniszczone 1525 i 1631; 1802 przyłączone do Bawarii. Przemysł elektrotechniczny, metal. i włók.; ośr. turyst.; muzeum (w klasztorze podominikańskim); jeden z najlepiej zachowanych zespołów zabytkowych w Niemczech, otoczony prawie pełnym obwodem murów obronnych z basztami i bramami (XIV–XV w.) i pozostałościami bastionów (XVI–XVIII w.); got. kościoły: Franciszkanów (koniec XIII–XIV w.), wewnątrz rzeźby got. i późnogot., fara Św. Jakuba (XIV–XV w.), wewnątrz późnogot. ołtarze, m.in. ołtarz gł. (1466), Ołtarz Św. Krwi (1499–1504, T. Riemenschneider), kaplica Św. Wolfganga (XV w.); renes. szpital Św. Ducha z kościołem (1574–91); got.-renes. ratusz (XIII, XVI, XVII w., ob. muzeum), przy murach miejskich renes. dom cechu budowniczych (Baumeisterhaus, 1596).