Rossini Gioacchino, ur. 29 II 1792, Pesaro, zm. 13 XI 1868, Passy k. Paryża,
kompozytor włoski;
od 1824 przebywał w Paryżu; we wczesnych operach kontynuował styl klas. opery N. Piccinniego i W.A. Mozarta, później nawiązywał do romant. opery heroicznej; R. stworzył własny oryginalny styl; skomponował 39 oper, w tym opery buffa (Włoszka w Algierze, wyst. Wenecja 1813, Cyrulik sewilski do libretta C. Sterbiniego wg komedii P. Beaumarchais’go, Rzym 1816, jedno z najwybitniejszych dzieł tego gat., Kopciuszek, Rzym 1817, Sroka złodziejka, Mediolan 1817), opery seria (Mojżesz w Egipcie, wyst. Neapol 1818, Semiramida, Wenecja 1823, Wilhelm Tell, Paryż 1829); ponadto kantaty, Stabat Mater (1841), Petite messe solenelle (pierwsza redaktor 1864, druga redaktor 1869), utwory orkiestrowe, kamer., rel., pieśni.