Roscelin z Compiègne
 
Encyklopedia PWN
Roscelin z Compiègne
[roslę̣ z ką̣pjẹń],
ur. ok. 1050, Compiègne, zm. po 1120,
filozof, mnich;
wykładowca w wielu szkołach (m.in. nauczyciel P. Abelarda); należał do grupy XII-wiecznych dialektyków; poglądy Roscelina są znane gł. ze streszczeń polemistów; w sporze o uniwersalia miał głosić pogląd, że pojęcia są słowami będącymi pewnymi odgłosami (stanowisko to mylnie utożsamiano z właściwym nominalizmem); krytykował realizm pojęciowy św. Anzelma z Canterbury; Roscelin został oskarżony na synodzie w Soissons (1092) o poglądy sprzeczne z dogmatem o Trójcy Świętej, zarzut jednak udało mu się odeprzeć, dzięki czemu nie został potępiony.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia