Romer Tadeusz Ludwik
 
Encyklopedia PWN
Romer Tadeusz Ludwik, ur. 6 XII 1894, Antonosz (Litwa), zm. 23 III 1978, Montreal,
dyplomata;
1915–17 w Kom. Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce; od 1917 w Kom. Narodowym Pol. w Paryżu, kier. sekretariatu R. Dmowskiego, następnie sekr. delegacji pol. na konferencję pokojową w Paryżu; 1919–21 pierwszy sekr. poselstwa pol. w Paryżu, następnie m.in. od 1925 kier., od 1926 naczelnik Wydziału Zachodniego Departamentu Polit.-Ekon. Minist. Spraw Zagr.; od 1928 radca poselstwa, 1929–35 — ambasady RP przy Kwirynale; 1935–36 poseł nadzwyczajny i min. pełnomocny w Lizbonie, od II 1937 — w Tokio a XI 1937–X 1941 ambasador tamże; XI 1942–IV 1943 ambasador rządu RP na uchodźstwie w ZSRR, następnie pełnomocnik rządu RP na Bliskim Wschodzie; VII 1943–XI 1944 min. spraw zagr. w rządzie S. Mikołajczyka; po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, m.in. wiceprezes Kom. Pomocy Dzieciom i Młodzieży w Polsce na Ziemiach Odzyskanych, współzał. Inst. Pol. Akcji Katol. w Londynie, czł. zarządu Rady Katol. dla Pomocy Polakom w Wielkiej Brytanii; od 1948 w Kanadzie, profesor romanistyki na uniwersytecie w Montrealu; od 1949 przewodniczący Stow. Pol. Imigrantów Wojsk. w Kanadzie, od 1958 wicedyr. Pol. Inst. Nauk w Ameryce; czł. Tow. im. Romana Dmowskiego w Londynie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia