Roman I Lekapen

Roman I Lekapen, ur. ok. 870, Lakape (Armenia Mała), zm. 15 VI 948, na wyspie Prote,

cesarz bizant. 920–44;

dowódca floty, narzucił swą władzę w państwie (919), następnie wstąpił na tron, odsuwając swego zięcia, Konstantyna VII Porfirogenetę; powstrzymał ekspansywne dążenia cara Symeona, a po jego śmierci (927) zawarł z Bułgarią korzystny dla cesarstwa sojusz; osiągnął zbliżenie polit. z Serbami, Węgrami i Rusią; podjął z powodzeniem ofensywę przeciw Arabom; jego wojska zdobyły w Edessie mandylion (acheiropita), słynny wizerunek Chrystusa (943).