Rockwell International Corporation
amerykańska spółka akcyjna,
[rọkuel ıntərnạ̈sznəl ko:rpərẹıszən],
Rockwell International Corporation
Encyklopedia PWN
założona 1973, z siedzibą w Milwaukee (Wisconsin). Jej początki sięgają założenia 1903 spółki L. Bradleya i S. Allena, produkującej oporniki elektryczne, oraz małego zakładu wałów osiowych, założonego 1919 przez W. Rockwella, który w latach 30. XX w. produkował na użytek wojska; 1953 nastąpiła fuzja zakładów Rockwella ze Standard Steel and Spring i Timken Detroit; utworzono Rockwell Spring and Axle Company, która 1958 przejęła Aero Design and Engineering, przestawiając się na produkcję sprzętu lotniczego i przyjmując nazwę Rockwell-Standard. Drugim głównym przedsiębiorstwem, które współutworzyło R.I.C., były zakłady North American Aviation (założone 1928), prężnie rozwijające się po otrzymaniu rządowego kontraktu na budowę 42 samolotów (BT-9); w czasie II wojny światowej North American Aviation budowała bombowce B-25, a po wojnie rozpoczęła prace nad projektowaniem rakiet; 1967 Rockwell-Standard połączyły się z North American Aviation, tworząc North American Rockwell Corporation; 1973 korporacja przejęła Collins Radio Company (założony 1930) i zmieniła nazwę na Rockwell International Corporation; 1985 przejęła firmę Allen–Bradley (założona 1903); 1996 sprzedała dział lotniczy Boeing Company; 1997 Rockwell International Corporation podzieliła się na 2 segmenty: Rockwell Automation i Rockwell Collins Passenger Systems. Rockwell International Corporation produkuje m.in.: elektroniczne urządzenia pomiarowe i elektroniczny sprzęt łączności, urządzenia elektroniczne, mające zastosowanie w lotnictwie i astronautyce, elektroniczny sprzęt użytkowy dla firm obsługujących klientów za pośrednictwem Internetu i telefonii; 2001 dochód netto Rockwell International Corporation wyniósł 125 mln dolarów USA, zatrudnienie 23100 osób.
