Renoir Jean
 
Encyklopedia PWN
Renoir
[rönuạr]
Jean Wymowa, ur. 15 IX 1894, Paryż, zm. 12 II 1979, Beverly Hills,
syn Auguste’a, francuski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.
czołowy twórca impresjonist. awangardy film., mistrz poet. realizmu; po filmach niemych (Nana 1926 wg E. Zoli, Dziewczynka z zapałkami 1928 wg H.Ch. Andersena) zrealizował wiele wybitnych filmów dźwiękowych, m.in. Suka (1931), Boudu z wód wyratowany (1932), Na dnie (1936 wg M. Gorkiego), Towarzysze broni (1937, także pt. Wielkie złudzenie wg scenariusza Ch. Spaaka), Bestia ludzka (1938 wg Zoli), Marsylianka (1938); realizował filmy w USA (The Southerner 1945), Indiach (The River 1951), we Włoszech (Złota karoca 1952 wg P. Meriméego); 1975 nagrodzony Specjalnym Oscarem za całokształt twórczości; autobiografia Moje życie, moje filmy (1974, wyd. pol. 1978).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia