receptor antygenowy limfocytów,
receptor limfocytów B lub limfocytów T służący do swoistego wiązania antygenu;
receptor antygenowy limfocytów
Encyklopedia PWN
w limfocytach B funkcję tę spełnia receptor immunoglobulinowy, czyli immunoglobulina powierzchniowa (z ang. BCR); w limfocytach T tzw. receptor limfocytów T wiążący antygen (z ang. TCR); receptory antygenowe limfocytów T i B mają odmienną budowę i rozpoznają inny rodzaj antygenów; immunoglobuliny powierzchniowe są zbud. z 4 łańcuchów (2 ciężkich i 2 lekkich), są zakotwiczone w błonie komórkowej i rozpoznają trzeciorzędową strukturę antygenów rozpuszczalnych; receptory limfocytów T wiążące antygen są zbud. z 2 łańcuchów (α i β lub γ i δ), które z reguły rozpoznają antygeny peptydowe prezentowane im przez cząsteczki gł. układu zgodności tkankowej.
