Rayski Ludomił Antoni
 
Encyklopedia PWN
Rayski Ludomił Antoni, ur. 28 XII 1892, Kraków, zm. 2 IV 1977, Londyn,
generał, pilot, inżynier;
przed I wojną świat. w Związku Strzeleckim; 1914–15 w Legionach Pol.; 1915–18 oficer lotnictwa w armii tur.; od 1919 w lotnictwie pol., m.in.: dow. VIII 1919–I 1920 — 7. eskadry im. Kościuszki, IV–VIII 1920 — 21. eskadry, następnie do V 1921 — III Dywizjonu Lotnictwa; od 1926 Szef Dep. Lotnictwa, od 1936 dow. Lotnictwa Minist. Spraw Wojsk.; od 1934 gen. brygady; III 1939 podał się do dymisji; od VIII 1939 zast. II wicemin. spraw wojsk. (niesłusznie uznany współodpowiedzialnym za niedostateczne przygotowanie lotnictwa pol. do wojny); w czasie II wojny światowej m.in. w lotnictwie fr., następnie pilot w bryt. lotnictwie wojsk.; 1943–46 delegat Inspektoratu, później Dowództwa Pol. Sił Powietrznych na Środkowym Wschodzie; pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii; autor Słowa prawdy o lotnictwie polskim 1919–39 (1948).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia