Ramana zjawisko, rozpraszanie ramanowskie, rozpraszanie kombinacyjne,
fiz. zjawisko nieelastycznego rozpraszania światła połączone ze zmianą jego częst.;
Ramana zjawisko
Encyklopedia PWN
w widmie światła rozproszonego, oprócz linii o częst. takiej samej jak światła padającego, występują linie widma ramanowskiego, rozłożone najczęściej symetrycznie po obu jej stronach; ich liczba i położenie zależą od budowy cząsteczek substancji rozpraszającej; dla dużych natężeń światła padającego światło rozproszone staje się promieniowaniem spójnym; zjawisko to nazywa się wymuszonym rozpraszaniem ramanowskim (należy do optycznych zjawisk nieliniowych); wg kwantowej teorii promieniowania zjawisko Ramana jest wynikiem wzajemnego oddziaływania pojedynczych fotonów i cząsteczek. Ze zjawiska Ramana korzysta się m.in. w analizie ilościowej i jakościowej mieszanin oraz przy określaniu struktury cząsteczek; przewidziane teoretycznie 1923 przez A.G. Smekala, zostało odkryte 1928 przez Ch.V. Ramana — w cieczach, oraz niezależnie — przez L.I. Mandelsztama i G.S. Landsberga w kryształach kwarcu.
