Rada Pomocy Żydom
 
Encyklopedia PWN
Rada Pomocy Żydom, kryptonim „Żegota”,
konspiracyjna organizacja społ., utworzona XII 1942 przy Delegaturze Rządu RP na Kraj w wyniku przekształcenia Tymczasowego Kom. Pomocy Żydom (kryptonim Kom. im. Konrada Żegoty), działającego od IX 1942 pod kierownictwem Z. Kossak-Szczuckiej;
w Radzie byli przedstwiciele m.in. PPS-WRN, SL, SD, Bundu, Żydowskiego Kom. Nar. (ŻKN), Frontu Odrodzenia Polski, Pol. Organizacji Demokr., RPPS, Związku Syndykalistów Pol.; kolejni przewodniczący: J. Grobelny, R. Jabłonowski, L. Feiner (po powstaniu warsz.); Rada współpracowała z żydowskim referatem Dep. Spraw Wewn. Delegatury Rządu RP na Kraj i była gł. przez nią finansowana (90% środków), pozostałe środki dostarczały Bund i ŻKN; 1943 powstały rady okręgowe w Krakowie (S. Dobrowolski) i Lwowie (W. Chomsowa); Rada Pomocy Żydom pomagała ukrywającym się, wspierała materialnie ok. 4 tys. osób, dostarczała fałszywe dokumenty (ok. 50 tys.), starała się o mieszkania i kryjówki, organizowała opiekę nad dziećmi (w Warszawie ponad 2,5 tys.) — łącznie udzieliła pomocy kilkuset tysiącom osób; współdziałała z Kierownictwem Walki Podziemnej w zwalczaniu tzw. szmalcowników (wydających Żydów i ukrywających ich Polaków) i szantażystów, apelowała o udzielanie pomocy Żydom, zorganizowała kilka ucieczek z obozów pracy i przerzutów uciekinierów na Węgry; I 1945 zakończyła działalność.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia