Raczyński Kazimierz, ur. 2 III 1739, Wojnowice k. Poznania, zm. 25 XI 1824, Warszawa,
dziad Edwarda (1786–1845) i Atanazego, starosta generalny wielkopol., marszałek Rady Nieustającej;
Raczyński Kazimierz
Encyklopedia PWN
1780–84 i 1786–88 czł. Rady Nieustającej, 1782–84 jej marszałek, 1786–88 kier. Dep. Policji; przywódca stronnictwa król. w Wielkopolsce, orientacji proros., związany z O.M. Stackelbergiem (od 1776 na pensji dworu ros.); przeciwnik programu Konstytucji 3 maja 1791, targowiczanin; jeden z gł. twórców ustawodawstwa rozbiorowego sejmu grodzieńskiego (1793); po III rozbiorze Polski (1795) lojalny wobec władz pruskich; 1797–1804 kier. Komisji Bankowej, prowadzącej sprawy upadłości pol. banków; nagradzany przez dwory pruski i ros.; przyczynił się do rozwoju miast Wielkopolski, gł. Poznania; w pałacu w Rogalinie zgromadził znaczną bibliotekę, która dała początek Bibliotece Raczyńskich.
