rabarbar, rzewień, Rheum,
rodzaj z rodziny rdestowatych;
rabarbar
Encyklopedia PWN
ok. 20 gat. pochodzących z Azji bylin, wytwarzających kłącze, zw. karpą, i rozety liści o dużych blaszkach liściowych i grubych, mięsistych ogonkach; pęd nasienny wysokość do 2 m, owoc — orzeszek; jako rośliny warzywne są uprawiane gł. odmiany wywodzące się od rabarbaru ogrodowego (zw. rabarbarem zwyczajnym lub rabarbarem syberyjskim), R. rhaponticum, o liściach owalnych, falistych, oraz rabarbaru kędzierzawego, R. rhabarbarum (R. undulatum), o liściach sercowatych, falistokędzierzawych; ogonki liściowe rabarbaru ogrodowego i kędzierzawego, o orzeźwiającym smaku, zawierają 6–11 mg% wit. C, cukry, dużo kwasów org., gł. jabłkowego, są używane do wyrobu kompotów, ciast, dżemów i wina; korzenie i kłącza rabarbaru dłoniastego, R. palmatum, i rabarbaru lekarskiego, R. officinale, są używane w lecznictwie (działanie przeczyszczające).
