Ptolemeusz I Soter
 
Encyklopedia PWN
Ptolemeusz I Soter
[gr., ‘zbawca’],
Ptolemaíos Sōtḗr, założyciel dyn. Ptolemeuszów, ur. 367 p.n.e., zm. 283 r. p.n.e.,
diadoch, król Egiptu od 306 (rządził od 322);
jeden z wodzów Aleksandra III Wielkiego; od 323 namiestnik Egiptu; dążąc do hegemonii we wschodniej części M. Śródziemnego, opanował Cyrenajkę, Palestynę, Cypr, zdobył posiadłości na M. Egejskim i w Azji Mniejszej; rozbudował Aleksandrię; założył Bibliotekę Aleksandryjską i Muzeum Aleksandryjskie; protektor literatury i nauki, doprowadził Egipt do rozkwitu politycznego i kulturalnego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia