Przybylski Ryszard, ur. 1 IV 1928, Równe, zm. 10 V 2016, Warszawa,
historyk literatury, eseista.
Przybylski Ryszard
Encyklopedia PWN
Od 1988 profesor IBL PAN; w licznych esejach (Et in Arcadia ego 1966) oraz w studium Klasycyzm, czyli Prawdziwy koniec Królestwa Polskiego (1983) próba rewizji oceny znaczenia i wartości tradycji klasycystycznych w literaturze polskiej; prace monograficzne i eseje o F. Dostojewskim (Dostojewski i „przeklęte problemy” 1964), O. Mandelsztamie (Wdzięczny gość Boga 1980), J. Iwaszkiewiczu (Eros i Tanatos 1970), J. Słowackim (Podróż Juliusza Słowackiego na Wschód 1982 oraz Rozhukany koń 1999), F. Chopinie (Cień jaskółki 1995), estetyce i stylu romantycznym (Ogrody romantyków 1978), dramacie (Wtajemniczenie w los 1985, Słowo i milczenie bohatera Polaków 1993 — studium o Dziadach A. Mickiewicza); esej Pustelnicy i demony (1994) z dziejów duchowości wczesnego chrześcijaństwa; otrzymał m.in. Nagrodę Fundacji Kościelskich (1969) i Nagrodę Wielką Fundacji Kultury (1995).
