prowizor

prowizor

[łac.],

dawny tytuł zawodowy (wprowadzony w Rosji na pocz. XIX w.), uzyskiwany po odbyciu studiów farm. w Akad. Medyko-Chirurgicznej, rocznej praktyce w aptece i złożeniu egzaminu (teoret. i praktycznego) uprawniający do samodzielnego prowadzenia apteki;

po I wojnie świat. w Polsce został uznany za równorzędny z tytułem magistra farmacji.