Proklos Ateńczyk
 
Encyklopedia PWN
Proklos Ateńczyk, Proklos z Konstantynopola, Proklos Diadoch, łac. Proclus, ur. ok. 410, Konstantynopol, zm. 485, Ateny,
filozof gr.; najwybitniejszy po Plotynie przedstawiciel neoplatonizmu.
Scholarcha Akad. Platońskiej, przedstawiciel neoplatonizmu; rozwinął teorię hipostaz i wprowadził do filozofii bóstwa różnych wyznań; występował przeciw chrześcijaństwu; za cel wszelkiego życia — umysłowego, rel. i moralnego — uznał zjednoczenie mistyczne z tym, co niepoznawalne, a najdoskonalsze; autor pism filoz., mat., astr., gramatycznych, wykładów szkolnych i kilku hymnów na cześć bogów; komentował dzieła Platona, Euklidesa i Hezjoda; kontynuował i rozwijał naukę Plotyna, Porfiriusza z Tyru i Jamblicha.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia