Pozzo Andrea
 
Encyklopedia PWN
Pozzo
[pọcco]
Andrea, ur. 30 XI 1642, Trydent, zm. 31 VIII 1709, Wiedeń,
wł. malarz, scenograf i projektant, twórca barok. malarstwa iluzjonistycznego (tzw. quadratury);
jeden z gł. przedstawicieli barok. malarstwa iluzjonistycznego; działał gł. w Rzymie (od 1681) i w Wiedniu (od 1702); malowidła ścienne i plafonowe: kościół S. Francesco Savario w Mondovi (1676–78), S. Ignazio w Rzymie (1686–94, największe osiągnięcie malarza), Jezuitów w Wiedniu (1704), biblioteki uniw. i pałacu Liechtenstein w Wiedniu (1704–07); projekt katedry w Lublanie (1700); autor traktatu Perspectiva pictorum et architectorum (1693–1702), o wielkim oddziaływaniu, gł. na malarstwo ścienne XVIII w., także w Polsce.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pozzo Andrea, ołtarz św. Ignacego, kościół Il Gesù w Rzymie, 1696–1700fot. P. Jamski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia