postęp techniczny

postęp techniczny,

ekon. proces doskonalenia metod wytwarzania, opanowywania nowych zasobów i produkcji nowych dóbr;

jest rezultatem wdrożenia wyników prac badawczo-rozwojowych i wiąże się z ryzykiem, dlatego finansowanie postępu technicznego jest z reguły wspomagane przez państwo lub wykorzystuje specjalne źródła (venture capital); ze względu na rodzaj oszczędności nakładów czynników produkcji rozróżnia się postęp techniczny pracooszczędny lub materiałooszczędny; w skali gospodarki narodowej, w zależności od współczynnika kapitałochłonności, wyrażającego relację między wielkością majątku produkcyjnego a produktem narodowym, rozróżnia się typ postępu technicznego: neutralny, kapitałochłonny lub kapitałooszczędny; zależy on od struktury gałęziowej inwestycji; postęp techniczny, chociaż jest procesem stałym, ulega okresowym przyspieszeniom związanym z wprowadzaniem i upowszechnianiem przełomowych innowacji; najważniejsze z nich zyskały sobie miano rewolucji przemysłowej: I — wprowadzenie silnika parowego w XVIII w., II — rozwój stalownictwa, przetwórstwo ropy naftowej, zastosowanie energii elektrycznej w XIX w.; współcześnie, ze względu na bardzo szybki postęp techniczny oparty na wdrażaniu badań naukowych, trwa rewolucja naukowo-techniczna.