Poniatowski Michał Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Od 1773 biskup płoc., od 1784 arcybiskup gnieźnieński; zwolennik orientacji proros., organizator i gł. przywódca stronnictwa król.; zasiadał w Radzie Nieustającej; czł., a od 1776 przewodniczący Komisji Edukacji Nar.; przed Sejmem Czteroletnim (1788–92) sprzeciwiał się zamiarom zrzucenia gwarancji ros.; przeciwnik szerokich reform ustrojowych, po zwycięstwie na Sejmie opozycji wyjechał za granicę; po uchwaleniu Konstytucji 3 maja 1791 wrócił do kraju, jako prymas wszedł w skład Straży Praw; po sejmie grodzieńskim 1793 czł. reaktywowanej Rady Nieustającej; przeciwny powstaniu kościuszkowskiemu, obwiniany przez opinię publiczną o zdradę kraju (brak dowodów), prawdopodobnie zmarł śmiercią samobójczą.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia