pomorska kultura
 
Encyklopedia PWN
pomorska kultura, zw. też kulturą grobów skrzynkowych, kulturą urn twarzowych, kulturą wschodniopomorską, kulturą wejherowsko-krotoszyńską,
archeol. kultura wczesnej epoki żelaza (VII–IV w. p.n.e.) na terenie Pomorza Wschodniego;
uformowana na podłożu tzw. grupy wielkowiejskiej, powiązanej genetycznie z lokalnym odłamem kultury łużyckiej; w klas. fazie (VI–V w. p.n.e.) charakterystyczne groby skrzynkowe z płyt kam., a także urny twarzowe (popielnice); kultura pomorska rozprzestrzeniła się najpierw w kierunku południowo-zachodnim (po środkowy bieg Odry), następnie w kierunku południowo-wschodnim (po górną Wisłę i zachodni Wołyń); wraz ze zwiększaniem się jej zasięgu stopniowy zanik klas. cech (tj. grobów skrzynkowych, urn twarzowych); w dorzeczu środkowej Wisły zaczęły dominować formy grobów z popielnicą nakrytą wielkim glinianym naczyniem (tzw. kloszem), często umieszczaną w obudowach kam. (tzw. groby podkloszowe); kultura pomorska stanowiła podłoże kształtujących się w III i II w. p.n.e. kultur młodszego okresu przedrzymskiego: kultury oksywskiej i kultury przeworskiej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia