Polibiusz

Polibiusz, Polýbios, ur. ok. 200, Megalopolis (Arkadia), zm. ok. 118 p.n.e.,

historyk grecki.

Rzecznik polityki neutralności w czasie III wojny maced.; po klęsce Macedonii jeden z zakładników w Rzymie (167–150), a następnie doradca wojsk. Scypiona Afrykańskiego Młodszego podczas zdobywania Kartaginy; po podboju Grecji przez Rzymian (146) z polecenia senatu rzymskiego uporządkował sprawy gr.; autor m.in. Dziejów w 40 księgach (lata 264–146) — pierwszej historii powszechnej, gł. źródła hist. do wojen punickich, II i III wojny maced., wojny syr., podboju Grecji (wyd. pol. t. 1 1957, t. 2 1962); dbałość o prawdę i obiektywizm w przedstawianiu faktów zapewniły Polibiuszowi drugie po Tukidydesie miejsce w historiografii greckiej.