polaryzacja dielektryka
 
Encyklopedia PWN
polaryzacja dielektryka,
powstawanie dipolowego momentu elektrycznego dielektryka pod wpływem zewn. pola elektr. lub innych czynników (np. naprężeń mech., ogrzania);
rozróżnia się p.d. deformacyjną i orientacyjną; p.d. deformacyjna może być: elektronowa (deformacja powłok elektronowych — odpowiada rozsunięciu ładunków elektr. przeciwnych znaków), atomowa (przesunięcie tworzących cząsteczki atomów), jonowa (przesunięcie słabo związanych jonów w kryształach jon.); p.d. orientacyjna (ustawienia) występuje w dielektrykach polarnych i jest wynikiem częściowego uporządkowania słabo związanych cząsteczek polarnych. Miarą p.d. jest polaryzacja elektryczna , równa w dobrym przybliżeniu gęstości elektr. momentu dipolowego cząsteczek dielektryka, czyli stosunkowi całkowitego elektr. momentu dipolowego dielektryka do jego objętości; dla substancji izotropowych = ε0κ, gdzie ε0 — przenikalność elektr. próżni, κ — podatność elektr. ośrodka, — natężenie pola elektrycznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia