Plersch Jan Jerzy, ur. 1704 lub 1705, Saksonia, zm. 1 I 1774, Warszawa,
ojciec Jana Bogumiła, rzeźbiarz, pochodzenia niemieckiego;
Plersch Jan Jerzy
Encyklopedia PWN
od ok. 1725 w Warszawie, pocz. pracujący dla E. Sieniawskiej w Wilanowie, od 1735 nadworny rzeźbiarz król.; tworzył medaliony portretowe, rzeźby rel. i alegor., pomniki, nagrobki i ołtarze; prace rzeźbiarskie w pałacu w Wilanowie (1725–30), na Zamku Król. (1741–46, 1768–70), posągi do Ogrodu Saskiego, ambona (1760) i dekoracja rzeźbiarska fasady kościoła Wizytek i Zaślubiny Marii z Józefem w kościele Karmelitów Bosych (ok. 1771) — w Warszawie, ołtarz gł. w katedrze (1764) i 2 ołtarze w kościele Pijarów — w Łowiczu; pomnik nagrobny wojewody J. Tarły w kościele Pijarów (później Jezuitów) w Warszawie (1753); warsztat Plerscha zajmował czołowe miejsce w środowisku warsz. poł. XVIII w.
