pizzicato
muz. rodzaj artykulacji (muz.), polegający na wydobywaniu dźwięku na instrumentach smyczkowych (w muzyce XX w. czasem też na fortepianie) przez szarpnięcie struny palcem (palcami) prawej ręki, jak w instrumentach strunowych szarpanych, np. gitarze, w odróżnieniu od gry arco;
[piccikạto; wł., ‘szczypiąc’, ‘szarpiąc’] ,