Piotr I
 
Encyklopedia PWN
Piotr I, portug. Pedro I, z dyn. Bragança, ur. 12 X 1798, Queluz k. Lizbony, zm. 24 IX 1834, tamże,
cesarz Brazylii 1822–31 i król Portugalii 1826 (jako Piotr IV), syn króla Portugalii Jana VI.
Od 1808 wraz z ojcem w Brazylii; po powrocie Jana VI do kraju, od 1821 rządził w Brazylii jako regent; 1822 pod naciskiem ruchu niepodl. ogłosił jej niezależność od Portugalii i przyjął tytuł cesarza; ograniczył uprawnienia parlamentu i rządził arbitralnie; kontynuował politykę ojca — utrzymywania przez Brazylię ścisłych związków z Wielką Brytanią; niezadowolenie z jego rządów zmusiło go do abdykacji na rzecz nieletniego syna (Piotr II). W 1826 nadał Portugalii Kartę Konstytucyjną, po czym abdykował na rzecz córki, Marii II; w jej imieniu 1831–34 regent, poparty przez liberałów, pokonał w wojnie domowej 1832–34 swego brata, Michała I.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia