Pinturicchio
 
Encyklopedia PWN
Pinturicchio
[pinturịkkjo],
właśc. Bernardino di Betto — Benedetto di Biagio Wymowa, ur. ok. 1454, Perugia, zm. 11 XII 1513, Siena,
malarz wł.; przedstawiciel renesansu;
przedstawiciel renes. malarstwa umbryjskiego; 1481–83 pracował wraz z Peruginem przy dekoracji Kaplicy Sykstyńskiej; liczne freski (kościół S. Maria in Aracoeli w Rzymie ok. 1486); apartamenty Borgia w Watykanie (1492–94), biblioteka Piccolomini przy katedrze w Sienie (1502–08), obrazy sztalugowe o tematyce rel. oraz portrety (Portret młodzieńca ok. 1485); malarstwo Pinturicchiego, przepojone liryzmem, odznacza się harmonijnym rysunkiem i bogatym kolorytem.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Pinturicchio, Dysputy św. Katarzyny z cesarzem Maksencjuszem, fragment fresku z apartamentów Borgiów w Watykanie , Lucrezia Borgia jako św. Katarzyna, 1480–1519fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia