Pigalle Jean-Baptiste
 
Encyklopedia PWN
Pigalle
[pigạl]
Jean-Baptiste, ur. 26 I 1714, Paryż, zm. 21 VIII 1785, tamże,
rzeźbiarz francuski;
1736–39 przebywał w Rzymie; od 1744 czł., od 1752 profesor, od 1777 rektor Académie Royale de Peinture et de Sculpture; 1750–58 pracował dla markizy J.A. de Pompadour; tworzył rzeźby alegor. i mitol. (Merkury zawiązujący sandałek 1744, Amor i Przyjaźń 1758), rel., sepulkralne (grobowiec marsz. Maurycego Saskiego w kościele St. Thomas w Strasburgu 1753–1777), portretowe (Voltaire 1776, popiersie D. Diderota 1777), rzeźby dzieci; początkowo przedstawiciel rokoka, w późniejszym okresie skłaniał się ku klasycyzmowi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia