Piekara Arkadiusz Henryk
 
Encyklopedia PWN
Piekara Arkadiusz Henryk, ur. 12 I 1904, Warszawa, zm. 28 IV 1989, tamże,
fizyk;
1946–52 profesor Politechniki Gdańskiej, 1952–65 — Uniw. Poznańskiego, od 1965 — Uniwersytetu Warszawskiego; od 1962 członek PAN; prowadził badania w zakresie fizyki dielektryków, ferroelektryczności, dielektr. i opt. zjawisk nieliniowych; znalazł anomalie dielektr. i magnetoopt. w pobliżu kryt. punktu rozpuszczania, odkrył odwrotne zjawisko dielektr. w polu elektr. i w polu magnet., podał teorię samoogniskowania światła wielkiej mocy; był popularyzatorem wiedzy fiz.; Elektryczność i budowa materii (1955), Elektryczność i magnetyzm (1972), Nowe oblicze optyki (1976), Mechanika ogólna (1977).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia