pidżynowe języki

pidżynowe języki,

pomocnicze języki, uformowane w kontaktach różnojęzycznych grup społ., przez przemieszanie się ich języków (wehikularny język);

charakteryzują się uproszczoną morfologią i składnią gł. języka źródłowego (m.in. ang., portugalski, hiszp., fr., ros., niderlandzki, arabski, chiń., suahili, zulu); używane w handlu, na plantacjach (niewolnictwo), w armii, skupiskach miejskich i przem., zwłaszcza w Afryce, Azji, Oceanii, Ameryce Łac.; języki pidżynowe przyjęte w grupach społ. za etniczne noszą nazwę kreolskich.