pentatonika
 
Encyklopedia PWN
pentatonika
[gr.],
muz. skala muz. złożona z 5 dźwięków w oktawie, charakterystyczna zwłaszcza dla muzyki azjatyckiej;
odległych o sekundy wielkie i tercje małe (p. anhemitoniczna, tzn. bezpółtonowa, typowa dla muzyki chiń., mong., laotańskiej, afryk.) lub o sekundy małe i tercje wielkie (p. hemitoniczna, półtonowa, zw. też ditoniczną, charakterystyczna dla muzyki jap., malajskiej); relikty p. występują w eur. muzyce lud., także pol. (Chmiel).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia