Pawłowski Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Pawłowski Jerzy, ur. 25 X 1932, Warszawa, zm. 11 I 2005, tamże,
szermierz;
mistrz olimpijski w turnieju szablistów (1968); 3-krotnie wicemistrz (1956 — indywidualnie, 1956 i 1960 — drużynowo) oraz brązowy medalista (1964 — drużynowo); 6-krotnie olimpijczyk (1952–72); 7-krotnie mistrz świata (1957, 1965, 1966 — indywidualnie, 1959, 1961–63 — drużynowo), 6-krotnie wicemistrz (1954–71); 13-krotnie mistrz Polski (1953–74); 1973–75 prezes Pol. Związku Szermierczego; skazany na karę 25 lat więzienia jako agent wywiadu USA i więziony (1974–84); autobiografia Trud olimpijskiego złota (1973).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia