Paschalis II
 
Encyklopedia PWN
Paschalis II, właśc. Pasquale Raniero (Rainierius), ur. ok. 1050, Bieda di Galeata (Romania), zm. 21 I 1118, Rzym,
papież od 1099, Włoch;
Włoch; zakonnik, współpracownik Grzegorza VII i Urbana II, od 1078 kardynał-prezbiter; przy pomocy normańskiej pokonał kolejnych czterech antypapieży (Klemens III, Teodoryk, Albert, Sylwester IV); jego pontyfikat upłynął pod znakiem walki z ces. Henrykiem IV i Henrykiem V o inwestyturę, przerywanej nieudanymi próbami kompromisu (układ z Sutri 1109) i upokarzającym przywilejem z Ponte Mammolo (1111), odrzuconym przez papiestwo już 1116; wspierał nowo powstałe Królestwo Jerozolimskie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia