partenokarpia

partenokarpia

[gr.],

bot. zjawisko wytwarzania owoców bez nasion, zachodzące bez procesu zapłodnienia komórki jajowej w zalążkach;

może zachodzić bez zapylania kwiatów (np. u bananów) lub gdy po zapyleniu nie dochodzi do zapłodnienia (np. u ananasa); w warunkach naturalnych zjawisko dość rzadkie; występuje u wielu gat. roślin cytrusowych; sztucznie wywoływane przez wprowadzenie substancji wzrostowych — fitohormonów (np. auksyn, giberelin) do zalążni (np. heteroauksyny u pomidora i winorośli).