system parlamentarno-gabinetowy,
zespół zasad polityczno-ustrojowych określających wzajemny stosunek między parlamentem a egzekutywą (głową państwa i rządem) w taki sposób, że rząd z premierem na czele jest powoływany i odwoływany przez głowę państwa (monarchę lub prezydenta), a odpowiedzialność polityczną ponosi przed parlamentem w drodze wotum nieufności;
system parlamentarno-gabinetowy
Encyklopedia PWN
egzekutywa ma prawo rozwiązać parlament; rząd jest powoływany spośród przedstawicieli partii (lub koalicji) mającej większość w parlamencie; głowa państwa nie ponosi odpowiedzialności politycznej przed parlamentem, ponoszą ją natomiast członkowie rządu kontrasygnujący jej akty urzędowe.; system parlamentarno-gabinetowy ukształtował się w XVIII w. w Wielkiej Brytanii; współczesnie występuje m.in. w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Holandii, Belgii, Grecji, Hiszpanii, państwach skandynawskich; dominował w polskiej konstytucji marcowej 1921.
