park miejski

park miejski, park publiczny,

park otwarty dla ogółu mieszkańców miasta.

Najstarszą formą p.m. były ogrody przy staroż. świątyniach, grobowcach, termach oraz tzw. portyki; w średniowieczu urządzano łąki za murami miejskimi; władcy w różnym zakresie udostępniali publiczności swoje ogrody (np. Palais Royal w Paryżu, 1640; Ogród Saski w Warszawie, 1727). Pierwsze projektowane specjalnie p.m. powstały w 2. poł. XVIII w. (w Polsce pierwszym był park w Kaliszu, 1798); cechowała je staranna forma, modne rośliny, duża liczba atrakcji (pawilony, mostki, sztuczne skały, kaskady, fontanny, kioski dla orkiestry, kawiarnie i restauracje, czasem pijalnie wód mineralnych); od XIX w. ustawiano karuzele (park Tivoli w Kopenhadze), wytyczano aleje do jazdy konnej i boiska sport. (Central Park w Nowym Jorku, 1858), później korty tenisowe, pływalnie i tereny zabaw dla dzieci. W czasach współczesnych p.m. stał się — pod wpływem Disneylandu (1955) — miejscem rodzinnej zabawy, będąc też przestrzenią społ. integracji i edukacji (park La Villette w Paryżu, od 1983), a czasem nośnikiem symbol. treści (Ogród Trzech Kultur w Madrycie, 1992).

Ogród Saski w Warszawie, drzeworyt z 1870 roku