park
 
Encyklopedia PWN
park,
duży, swobodnie ukształtowany ogród;
nazwa wprowadzona we francuskiej sztuce ogrodowej XVII i XVIII w. na oznaczenie naturalnych partii regularnego ogrodu, przyjęta także na określenie ogrodów krajobrazowych w Anglii, a następnie w całej Europie na oznaczenie dużego ogrodu; rozróżnia się parki rezydencjonalne i publiczne (m.in. miejskie, zdrojowe).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia