Papin Denis

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Papin

[papę̣]

Denis, ur. 22 IV 1647, Blois, zm. 1712, Londyn,

francuski fizyk i wynalazca;

od 1675 mieszkał w Anglii; od 1680 członek Towarzystwa Królewskiego w Londynie; był asystentem Ch. Huygensa, a następnie R. Boyle’a; opierając się na ich pracach ulepszył sprężarkę tłokową, a 1679 wynalazł autoklaw (zw. kotłem Papina) z pierwszym w świecie zaworem (klapą) bezpieczeństwa; dokonał też (głównie podczas pobytu w Niemczech, gdzie był profesorem uniwersytetu w Marburgu) innych wynalazków i ulepszeń, m.in. zbudował piec do topienia szkła, podnośnik wody, pompę wirową odśrodkową; 1687 sformułował pierwszą teorię silnika parowego tłokowego, a wkrótce zbudował i opatentował (1690) atmosferyczny silnik parowy (nie znalazł on jednak zastosowania ze względu na zbyt małą sprawność); 1707 podał dokładny opis tego silnika w pracy Ars nova ad aquam ignis...; przedstawił także projekt statku parowego z kołami łopatkowymi; zmarł w nędzy.