Panofsky Erwin
 
Encyklopedia PWN
Panofsky Erwin Wymowa, ur. 30 III 1892, Hanower, zm. 14 III 1968, Princeton,
amer. historyk sztuki, pochodzenia niemieckiego;
1926–33 profesor uniwersytetu w Hamburgu, od 1935 — w Institute for Advanced Study w Princeton w USA; opierając się na badaniach m.in. A. Warburga, rozwinął teorię interpretacji ikonologicznej (ikonologia); prace i założenia metodologiczne Panofsky’ego wywarły duży wpływ na rozwój zainteresowań treścią dzieł sztuki; gł. dzieła: Dürers Kunsttheorie (1915), Dürers „Melancolia I” (1923, z F. Saxlem), Die Perspektive als „symbolische Form” (1925), Studies in Iconology (1939), Renaissance and Renascences in Western Art (1960), Tomb Sculpture (1964); pol. wybór prac P. Studia z historii sztuki (1971).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia